به گزارش مشرق، الیاس که فرزند یک صراف افغانستانی است ،گفت: روز ۲۷ مهر همراه دوستم به مدرسه می‌رفتم که پسر نوجوانی به من نزدیک شد و به این بهانه که می‌خواهد مرا پیش پدر و دایی‌ام ببرد مرا سوار موتور کرد اما ساعتی بعد به خانه‌ای برد و در اتاقی مرا زندانی کرد. آنجا چند نفر دیگر هم بودند که چاقو روی گلویم می‌گذاشتند و با سوزن مرا زخمی می‌کردند. سه نفر از آنها ماسک داشتند و من نمی‌توانستم چهره شان را ببینم فقط یکی از آنها که ۱۶ سال داشت و مرا با موتور به آنجا آورده بود، چهره‌اش را نپوشانده بود.

بیشتر بخوانید

فیلم/ لحظه آزادی گروگان ۹ ساله افغانستانی در تهران

آنها از من فیلم می‌گرفتند و می‌گفتند از پدرم بخواهم که به آنها پول دهد تا مرا آزاد کنند. در این مدت خیلی از نظر روحی آسیب دیدم ، دلم برای پدر و مادرم تنگ شده بود و فکر می کردم دیگر آنها و خواهر و برادرهایم را نمی‌بینم، اما ۱۵ روز بعد یک روز صبح که خواب بودم پلیس مرا بیدار کرد و گفت نترس ما دوست پدرت هستیم برای نجات تو آمده‌ایم بعد فهمیدم که دزدها را گرفته‌اند و من آزاد شدم.

پسر کوچولو در ادامه گفت: همیشه دوست داشتم وقتی بزرگ شدم پلیس شوم اما از وقتی مأموران مرا نجات دادند بیشتر دلم می‌خواهد که پلیس شوم.

کارآگاهان اداره یازدهم پلیس آگاهی پایتخت که به دستور بازپرس عظیم سهرابی از شعبه نهم دادسرای امور جنایی تهران مأمور رسیدگی به این پرونده بودند با ردیابی‌های گسترده سرانجام توانستند در عملیاتی غافلگیرانه مخفیگاه متهمان را در خاورشهر شناسایی و آنها را دستگیر و پسربچه را آزاد کنند.

مادر الیاس در حالی که با دیدن پسرش اشک می‌ریخت او را محکم بغل گرفته و خدا را شکر می‌کرد،گفت: در تمام این مدت صدای بچه‌ام در گوشم بود. مدام فکر می‌کردم پسرم برگشته و مرا صدا می‌زند، اما در را که باز می‌کردم از او خبری نبود. من ۵ فرزند دارم اما وقتی الیاس را ربودند، زندگی برایم سیاه شد با خودم می‌گفتم ممکن است یک بار دیگر او را ببینم.